Ik belde Toon. We hadden voor een zondag afgesproken om elkaar te ontmoeten; hij zou eerst even bij ons thuis komen met Jerry en de kinderen en daarna zouden we met z'n tweeën gaan wandelen en samen ergens wat gaan eten. Een aantal dagen voor die zondag voelde ik dat ik eigenlijk wat anders wilde. Ik wilde meer tijd en meer privacy met Toon. Ik wilde eigenlijk naar hem toe en bij hem blijven slapen. In zijn huis hebben we meer ruimte om vrijuit te laten gebeuren wat er is; lachen, huilen, vrijen.. wat dan ook. Met Jerry had ik mijn verlangen besproken om mijn afspraak te wijzigen. Dat was voor hem prima.
Ik belde met Toon. Jerry was op dat moment ook in mijn buurt en deed zijn eigen ding. Toon en ik hadden een heerlijk gesprek. We spraken onder andere over hoe onze relatie met elkaar zich aan het verdiepen is, en dat we dat beide spannend vinden. Hij vond mijn voorstel om naar hem te komen en echt samen te zijn erg fijn. "Ik wil nog iets met je bespreken", zei Toon: "Is het echt goed voor Jerry? Ik weet dat hij jou zoveel ruimte biedt vanuit zijn liefde voor jou, maar is het ook echt goed voor hem?" Hij zei dat als hij zich in Jerry's situatie verplaatste, dat hij het zo ontzettend moeilijk zou vinden, dat hij het prachtig vind hoe Jerry zich opstelt maar zich afvroeg of het niet te moeilijk voor hem is. Hij was daar over aan het nadenken geweest vertelde hij. HIj zei: "Ook al zegt hij dat hij het echt prima vind en er geen moeite mee heeft, als jij toch de indruk hebt dat hij het wel moeilijk vind, wil ik dat je niet komt zondag."
Dat ontroerde me zo..
Na het telefoongesprek vertelde ik aan Jerry wat Toon had gezegd; dat hij zich afvroeg of het ook heel diep van binnen, echt goed voelt voor hem. Ik vertelde wat Toon daarbij zei, dat hij niet wilde dat ik zou komen als het niet goed voor hem is of als ik daar twijfels over heb. "Wat fijn", zei Jerry. En even later: "Ja, ik vind het echt prima, ik vind het echt oke om jou te delen. Ik heb daar echt geen moeite mee. Ik weet dat je bij me blijft." Duidelijker kon het haast niet. Het antwoord was zo "des Jerry's" dat ook ik meteen weer overtuigd was dat het echt kan wat ik doe. Daarnaast voelde ik ook zo het gunnen van Jerry; hij gunt mij mijn eigen leven, mijn eigen intieme contacten, maar hij gunt Toon ook het contact met mij. Zo bijzonder...
Ik vind die mannen verbinding zo fantastisch! Toons betrokkenheid bij Jerry en Jerry's gunnen naar Toon. Ik vind dat zo ongelooflijk prachtig en ontroerend. Het voelt ook zo helend aan om niet bevochten te worden door twee mannen; geen competitie, geen strijd. Voor mij is dat liefde wat deze mannen naar elkaar doen, pracht mannen! Ik geniet mateloos..
Wednesday, February 07, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Het blijft ook lastig hoor... Want de ander kan 100 x zeggen "het is écht geen probleem" maar hoe weet je nu of dat ook zo is...
Mijn afspraak met manlief is: ik moet ervan uit kunnen gaan dat als hij zegt dat het ok is, het ook echt ok is... dat ik niet achteraf hoor dat ie het toch niet zo leuk had gevonden dat ik iets had gedaan met een ander...
En daar moet ik gewoon op kunnen vertrouwen, anders kun je nooit relaxed met andere mensen intiemitieten delen...
Dus: ten alle tijden eerlijk zijn; maar ook tegen jezelf; da's ook heel erg belangrijk!
Post a Comment