samen

Een aantal weken geleden besloot ik Roel niet of nauwelijks te zien, omwille van Jerry. Ik had na een tijdje wel gezegd dat als het voor hem op een bepaald moment wel goed voelt dat ik naar Roel ga, hij me dat moet zeggen. Dat zou hij doen, zei Jerry, maar ook dat hij op dat moment nog niet zover was. Een paar dagen later vertelde hij dat hij zich stevig genoeg voelde, dat ik wel naar Roel kon gaan... Dit lijkt Jerry momenteel wel te typeren... hoe snel hij groeit, de ene dag lijkt een bepaalde stap nog zover weg en een aantal dagen later is het op dat moment ineens wel haalbaar. Jerry zet regelmatig ineens een hele grote stap vooruit, richting mij, richting Roel. Wat een vertrouwen geeft dat!

Vorige week vertelde ik op een avond aan Jerry dat ik voor Roel een huisje had bezichtigd, en hoeveel zin ik er in heb dat hij hier komt wonen. "Waarom heb ik er eigenlijk geen zin in?", vroeg Jerry zich oprecht af. Ik genoot van zijn openheid en van zijn creatieve geest, dat hij de mogelijkheid ziet er ook blij mee te kunnen zijn. De volgende ochtend in bed zei Jerry dat hij ook graag blij zou willen zijn dat Roel hierheen komt en dat hij blij is voor mij. Wat is dat toch genieten, deze momenten van open, liefdevol contact...

Terwijl ik later het ontbijt maakte, vroeg ik aan Jerry of het goed voor hem is dat ik Roel volgende week weer zie, en of het dan beter voelt dat hij hier komt of ik naar hem... Hij zei "Ik kan het toch niet tegenhouden hè" en daarmee stemde hij min of meer in. "Nee", zei ik, "dat kan je inderdaad niet. Maar ik wil je niet forceren, ik wil niet dat je over grenzen gaat... ik wil dat jij het kan behappen." "Nee, ga dan voorlopig maar niet...... maar ik gun het je zo, ik zou het voor jou graag wel kunnen", zei Jerry. Ik zag de oprechtheid in zijn ogen en zijn verdriet dat hij die ruimte (nu) niet heeft. Mijn tranen gingen stromen en bleven stromen. Zo jammer dat ik Roel niet zal zien terwijl er zoveel verlangen in mij is.. en tegelijk voel ik me ook zo verbonden met Jerry. Omdat het voor hem niet goed is, wil ik ook echt niet gaan. En dat Jerry het mij zo gunt.. zijn liefde voor mij vind ik zo ontroerend en fijn.. die openheid, de hartsverbinding tussen Jerry en mij.... dat we samen verdriet hebben omdat ik niet naar Roel kan, dat raakt me zo. Ik ben zoooo gelukkig met Jerry, met dit wezenlijke contact, deze wezenlijke liefde en betrokkenheid tussen ons..