Wat een desillusie dat de vorm van de liefde niet voor altijd hetzelfde blijft. Au, wat doet dat zeer!
Vorige week bij biodanza danste ik mijn vrijheid, mijn verlangen, mijn liefde, mijn passie. Jerry was er ook. Ik voelde mijn liefde voor hem maar ook het stuk waarin ik me op dat moment onvrij voelde naar hem: mijn liefde voor Roel en mijn vrijheidsdrang. Jerry wil, bij momenten, onze liefde toch vooral beleven zoals we dat vroeger deden en wat we elkaar daarover vertelden. De vorm die we hadden voor onze liefde past mij niet meer, vooral de illusies wil ik niet meer. Hij wil mij nog houden aan de illusies "onze liefde verandert nooit van vorm" en "je bent mijn ware grote liefde." Mijn liefde voor hem is voor altijd, dat voel ik ook echt zo. Ik hou van hem, met mijn hart en mijn ziel, van wie hij werkelijk is. Dát zal niet veranderen, maar de vorm verandert en mijn gedachten over de liefde ook.
Toen ik Jerry leerde kennen was ik ervan overtuigd dat hij de liefde van mijn leven was, de man met wie ik altijd zou samenleven en met wie ik oud zou worden. Ik geloofde dat hij mijn ware, grote liefde was en dat dit altijd hetzelfde zou blijven. Ik heb dat jaren zo beleefd; ik heb dat ontelbare keren gedacht en ook tegen Jerry gezegd. We geloofden het beiden. De laatste jaren zie ik meer en meer wat een illusie die gedachten zijn; gedachten over de toekomst zijn per definitie fantasie en er bestaat geen enkele zekerheid. Het valt me niet mee om de illusies over de liefde los te laten, om liefde alleen in het nú te laten zijn, zonder verwachtingen over de toekomst, zonder het vast te willen houden, zonder het in een hokje te willen stoppen. En nu.. ik zie dat "onze liefde verandert nooit van vorm" een illusie was, dat het veranderd is. Wat is dat pijnlijk. Niet de liefde die er tussen Jerry en mij was, en nu is, dat is geen illusie, maar de gedáchten erover. Ik geloofde dat het altijd hetzelfde zou blijven. De gedachten die ik erover had, dát waren illusies. Ik vind het pijnlijk en voel me af en toe echt ontgoocheld, dat mijn vertrouwde gedachten, die ik jaren voor waar hield, niet waar blijken te zijn...
Alles verandert, ik ben veranderd, Jerry is veranderd, onze liefde is veranderd, ons leven is veranderd, alles is veranderd. Ik troost me door te luisteren naar "Cambia, todo cambia", van Mercedes Sosa, waarin ze dit zo treffend verwoordt;
Het verandert, alles verandert...
Het oppervlakkige verandert
en ook hetgeen dieper zit
De manier van denken verandert
Alles verandert in deze wereld
Maar hoe ver ik mij ook bevind
mijn liefde verandert niet
Het verandert, alles verandert
Het verandert, alles verandert
Voor de hele tekst van dit lied: klik hier
Tuesday, October 09, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment