meerdere liefdes, vrijen met meerdere mannen

Soms heb ik last van mijn oude oordeel dat het niet deugt wat ik doe... Daarbij horen titels als "slet", "afgelikte boterham" en "hoer"... keiharde oordelen die ik vroeger leerde plakken op vrouwen die vreeen met meerdere mannen...
Dit zijn mijn oude oordelen, Ik geloof deze oordelen niet meer maar heb ze nog af en toe, en dan zit ik mezelf in de weg.

Ik vind niet meer dat vrouwen die met meerdere mannen vrijen sletten zijn, of wat voor een titel dan ook. Nog scherper, bij mezelf; ik vrij met meerdere mannen en vind mezelf totaal geen slet. Ik vind mezelf, ook op het gebied van mijn relaties met mannen integer en eerlijk. Ik doe enkel wat goed voelt voor mij en voor de ander. Ik vrij met meerdere mannen omdat ik dat wil op dat moment, omdat ik niet zou weten waarom niet; ik doe er niemand tekort mee; Jerry weet ervan en staat er achter, de man in kwestie wil het en ik ook... wat is het probleem? Het is zo gewoon om intiem te zijn met weet ik veel wie, alles delen, diepste zieleroeselen, maar als het om seks gaat mag het ineens niet meer. Voor mij is seks een stuk minder beladen en belangrijk geworden sinds Jerry en ik onze relatie veranderden.
Minder beladen in die zin van, het is maar seks! Mensen met een goede, gedegen relatie beeindigen die relatie soms vanwege een slippertje die hun partner maakte met een ander... nu vind ik dat onbegrijpelijk! Dat je zoveel geluk en levensplezier wat je beleeft met iemand, weg kan gooien vanwege een simpel iets als een keer vrijen!! Het is maar een seks.. je kan zoveel dingen met elkaar doen; wandelen, dansen, praten.. ook vrijen..
Het is minder belangrijk geworden omdat het gewoon een van de dingen is die je kan doen. je kan het ook niet doen... maar als het niet Mag (zoals in een monogame relatie).. is het ineens heeeeel gewichtig! Dat gewicht is er bij mij vanaf. Toen ik in een monogame relatie leefde was seks met iemand anders zo'n enorm gevaar, een bedreiging... ik was daar doodsbang voor. Daardoor was het ook heel belangrijk. Nu is dat totaal weg. Ik zie dat mijn relatie met Jerry alleen bedreigd kan worden door onszelf, doordat we beide een andere kant op willen groeien, of een ander leven willen leiden.. maar niet door een ander. En al zeker niet door seks met een ander, ook al is dat nog zo geweldig... Ik ga toch ook niet bij Jerry weg als ik fantastisch met iemand kan klaverjassen, dansen of piano spelen?
Jerry en ik hebben een intense, intieme vriendschap, we zijn elkaars beste vriend. Ik hou van hem om wie hij is, niet om wat ik van hem nodig heb. Dat laatste is afhankelijkheid, geen liefde! Onder andere door onze relatie niet langer monogaam te leven heb ik enorm het verschil geleerd in liefhebben en afhankelijk zijn. Liefhebben doe ik vanuit vrijheid, afhankelijk zijn van de ander is op angst gebaseerd, komt uit onvrijheid voort.

Een andere gedachte was: wat zou er mis aan zijn als het mij wel alleen om seks zou gaan? Niets, daar zou niets mis mee zijn. Alleen mijn oordeel "dat dat niet deugt", "platvloers" is voor mij het enige wat niet deugt. Voor mij gaat het niet om het vrijen met een andere man, vrijen is geen doel op zich. Maar ik gun het mezelf wel dat ik ook dat zou mogen.. dat het me puur om de seks zou gaan.. wat dan nog? Voor mij gaat het puur over vrijheid. De vrijheid dat ik van mezelf ben, dat er niets is dat ik niet mag doen omdat ik getrouwd ben, of om welke andere "beperking" van buiten van dan ook. Ik ben van mezelf en van niemand anders (ja, van God ofzo..) Ik bepaal met wie ik vrij en wanneer, niet Jerry. Ik bepaal ook welke kleren ik draag, welk werk ik wil doen, wie ik tot mijn vrienden reken.
Soms is Jerry daar wel indirect bepalend in. Ik houd rekening met zijn gevoelens, dat doe ik niet omdat dat moet van hem maar omdat ik dat wil. Ik wil hem niet forceren, ik wil zorg dragen voor mijn relatie met Jerry en dat betekent dat ik zijn grenzen respecteer. Maar ik ben degene die kiest om er rekening mee te houden, dat doe ik overigens veelal met plezier omdat ik echt heel gek met Jerry ben. Dat is een daad van liefde, niet van afhankelijkheid of een verkapt verbod.

En het exclusieve..
Jerry is voor mij zeer exclusief. Ik geloof niet dat ik deze manier van leven, zo vrij en zo verbonden tegelijk, met een andere man makkelijk weer zou kunnen bereiken. Jerry en ik, onze combinatie van onze persoonlijkheden, maakt dit mogelijk. In die zin is hij enorm exclusief, ook in de zin van zijn persoonlijkheid. Hij heeft een bijzondere combinatie van gevoelig zijn, weinig macho, volwassen, intelligent en toch echt een kerel. Hij laat niet met zich sollen. Ik waardeer hem waanzinnig om deze kwaliteiten, daarnaast vind ik hem grappig, maar ook een "verstooide professor" en "een kip zonder kop" soms.. Ook van die laatste eigenschappen ga ik steeds meer houden omdat ik leer dat ik Jerry liefheb, niet alleen zijn aangename kanten. Hij hoeft niet mijn perfecte partner te worden, hij mag zichzelf zijn. Dus ja, Jerry is voor mij zeer exclusief, niet inwisselbaar en enorm waardevol.

Maar,... ik maak me niet afhankelijk van zijn liefde. Ik vind zijn liefde voor mij fantastisch,heerlijk, maar ik maak me er niet afhankelijk van door zijn liefde of waardering na te streven. Ik ga mijn eigen weg. Mijn doel is niet dat Jerry van mij houd. Dat is wat veel mensen wel drijft; ze willen dat de ander van hen houd en doen daar hun best voor en gaan zich aanpassen, worden onecht.
Het gaat om mijn eigen liefde voor mezelf, wat maakt dat ik ben wie ik ben, dat ik kan zijn wie ik ben. Ik heb een aantal goede vrienden en vriendinnen die van mij houden en ik van hen. ZIJ zijn uniek, hun liefde voor mij is niet uniek, die kan ik ook bij een eventuele nieuwe vriendenkring halen. Ik geniet enorm van de eigenheid van mensen, hun uniek zijn vind ik zo fascinerend.... er is maar één Jerry, dat is toch fantastisch! Maar hun liefde voor mij of mijn liefde voor hen is niet uniek. En dat heeft ook niets met mij te maken. Het is gemakkelijk om van iemand te houden als diegene echt laat zien wie hij is.
En over uniek zijn; ik weet dat ik uniek ben voor Jerry... ook onze relatievorm is erg uniek. Hij zal wel gek zijn om bij mij weg te gaan, hij heeft een goede relatie en de vrijheid om te doen wat hij wil!!! In die zin ben ik nogal zeker van mijn zaak, twijfel ik geen moment aan zijn gevoelens voor mij. Er is ook zoveel ruis weg gevallen nu we geen monogame relatie meer hebben. We dachten dat seks onze relatie exclusief maakte, en dus was de gedachte aan seks met iemand anders een gigantische bedreiging. Nee, seks maakt onze relatie niet exclusief... echt niet. Onze liefde voor elkaar, onze persoonlijkheden, de inhoud van onze relatie is wat het exclusief maakt, niet inwisselbaar is.

Maar, hij is vrij.. Mocht hij besluiten zijn leven te willen veranderen, een andere weg in wil gaan die niet mijn weg is, eventueel met een andere vrouw.. als dat echt is wat hij wil.. dan wil ik dat hij dat doet. Ik wil ten diepste dat hij zijn eigen leven leeft, ten diepste uit zichzelf haalt wat er in hem zit. Ik wil van harte dat hij groeit en zich ontwikkelt en de wereld het beste geeft van zichzelf. Op dit moment helpen Jerry en ik elkaar hierbij, om dit te doen. Als het over een tijd blijkt dat hij dat beter kan zonder mij, wil ik dat hij gaat en weet ik ook dat we dat beide willen. Ik wil geen man die bij mij blijft om een andere reden dan vrije keus. Andersom ook. Als ik ooit echt denk dat het beter zal zijn voor mij als ik bij Jerry weg ga, ga ik.


Waarom heb ik al die andere mensen nodig als ik het toch allemaal uit mezelf moet komen en in mezelf zit? Waarom andere mannen?
We zijn met z'n allen, we zijn hier niet alleen gekomen. Ik merk dat ik het nodig heb hier een goed evenwicht in te vinden. Teveel van één van de twee is echt niet goed voor mij. Waarom meer dan één man? Omdat er meer dan één zijn! (ik heb ook meer dan één vriendin) Het idee van de ware, de enige echte.. is een romantisch idee wat op angst gestoeld is. Ik heb nog nooit een mens ontmoet die in zijn leven maar 1 keer dacht: Dit is 'm! Ik ken wel heel veel mensen die als ze eenmaal gekozen hebben voor iemand zich afsluiten voor andere liefdes. Ik ontmoet elke dag andere mensen die mij raken, die mij wat anders te bieden hebben dan Jerry. Ik zou mezelf niet zo kunnen ontwikkelen als ik alleen met Jerry zou leven, dan zou ik niet het beste uit mezelf kunnen halen.. Elk contact biedt mij iets anders. Elke vriend(in) raakt mij in iets anders, daar leer ik van en hij/zij van mij. Zo genieten we en helpen we elkaar om het beste van onszelf boven te halen. Waarom ook seks.. waarom niet? Ik ben een vrij mens, ik bepaal. Het kan zijn dat ik het komende jaar met niemand vrij.. dat is mijn keuze en heeft niets met Jerry te maken.
Ik merk het laatste jaar dat liefde zich vermeerdert. Als ik echt aangeraakt ben, ten diepste, door een andere man, zie ik dat die liefde ook bij Jerry komt, en bij mij als Jerry een andere vrouw lief heeft.

Vrijen kan een fysieke vorm van liefhebben zijn. Dan ervaar ik dat als zeer intens, helend en verreikend. Vrij-en, vrij maken.. het woord zegt het al. De keren dat me dat gebeurt is afgelopen jaar hebben mij verandert en hebben mijn liefde gevoed; ik leer meer van mezelf te houden en dus van de ander. Dus ook van Jerry. Ik ontdekte dat als ik een andere man lief heb, mijn liefde voor Jerry ook toeneemt. Is dat niet fantastisch?
Daarom is het voor mij zo duidelijk dat het monogame leven voorkomt uit angst en dat die angst ongegrond is. Natuurlijk gaan er relaties voorbij als die niet goed zijn of niet meer werken. Als Jerry niet echt goed bij mij zou passen zouden we vroeg of laat uit elkaar gaan, hoe dan ook. Ik denk dat we die kans verkleinen in plaats van vergroten door elkaar de vrijheid te geven te groeien, te ontwikkelen.. Ik heb werkelijk geen reden om bij hem weg te gaan.