ontmoeting Jerry en Lode

Ik ging met Jerry naar een biodanza feest. Lode zou ook komen en dat betekende dat Jerry en Lode elkaar zouden gaan ontmoeten voor de eerste keer. Ik vond dat wel een beetje spannend; zou er spanning zijn tussen hen? Zouden ze elkaar echt kunnen zien, kunnen ont-moeten, of zou er allerlei ruis tussen zitten; gevoelens van jaloezie, competitie, ongemak, meer- of minderwaardigheidsgevoelens, wat voor een gevoelens dan ook dat maakt dat je de ander niet echt kan zien...

Toen Jerry en ik binnen kwamen zag ik dat er één man met de rug naar ons toe, bij de kassa stond, Lode. Ik zei dat tegen Jerry en liep naar Lode toe en begroette hem. Hij draaide zich om want hij wist dat Jerry er ook zou zijn. Jerry kwam naar hem toe om hem te omhelzen. Fantastisch, zo vriendschappelijk... ik stond er bij en keek er naar en ik genoot. Zo bijzonder om hen samen te zien, te zien dat ze elkaar echt in de ogen keken, dat er contact was. Ik zag aan de gezichtsuitdrukkingen van beide dat het goed was. We liepen samen naar binnen en babbelden wat.
Later zag ik, terwijl we in een grote cirkel dansten, dat Jerry en Lode oogcontact hadden. Ik kon alleen Jerry's gezicht zien; dat was open, vriendelijk, een glimlach, warm.. ik kon me iets bedenken hoe Lode zijn gezichtsuitdrukking was. Beide waren zich niet bewust dat ik hen zag. Ik genoot. Later op de avond vroeg ik Jerry hoe het voor hem was. "Goed", zei hij en hij vertelde dat hij leuk met Lode had gedanst (jammer dat ik dát niet gezien had) en dat hij zich goed voor kan stellen dat ik Lode zo leuk vind.
Ik had een heerlijke avond. Ik danste met veel mensen, mensen die ik al kende en mensen die ik voor het eerst ontmoette. Toen ik met Jerry me weer om ging kleden om naar huis te gaan kwam Lode ook erbij om zich te verkleden. Hij omhelsde me en gaf me een kus, en zei dat hij fijn met me gedanst had. "Ik heb ook fijn met Jerry gedanst", zei Lode, en hij reikte met één hand uit naar Jerry. Jerry zag het en nam het als een uitnodiging aan om mee te doen met onze omhelzing. Zo stond ik daar met Jerry en Lode, zo met z'n drieën...ik kuste ze beide en voelde me gelukkig maar vooral verbaasd dat dit gebeurde tijdens hun eerste ontmoeting, verbaasd doordat het zo open en zo gezellig en gewoon was tegelijk.
We babbelden nog wat met z'n drieën, kleedden ons om. Lode vroeg wat we morgen gingen doen, hij wist dat onze kinderen bij opa en oma aan het logeren waren. Ik vertelde hem dat we lekker zouden kunnen uitslapen, we hoefden er niet uit, we hadden geen afspraken. Lekker samen zijn en rustig ontbijten met z'n tweetjes met verse croissantjes... We namen afscheid en ik ging met Jerry naar huis.

De volgende dag terwijl Jerry zijn jas aan deed om croissantjes te halen zei ik; " als ik dood ben moet je zeggen dat ik ben de gelukkigste vrouw van de wereld was". Jerry was nauwelijks de deur uit of er kwam een sms-je van Lode; "En.... nog steeds aan het genieten? Al croissantjes gehaald? L. "