Jerry zou de zondagavond na het feest van mijn ouders naar huis gaan. Ik zou met de kinderen bij mijn ouders nog een paar dagen blijven want de kinderen waren maandag en dinsdag vrij van school.
Ik had met Toon weer onze eerste afspraak gemaakt om elkaar te zien (na een paar maanden)! Aangezien ook Toon heel dicht bij mijn ouders woont maakten we een afspraak voor maandag avond. Ik wilde graag bij hem blijven slapen maar hoe ging ik dat met mijn ouders regelen? Zij zouden dan op Dirkje en Joseph moeten passen wilde de afspraak met Toon door kunnen gaan...
Terwijl ik met mijn moeder en Jerry buiten zat, vroeg ik of zij thuis waren maandagavond, of ze zouden willen oppassen.. dat ik naar Toon wilde, en de volgende dag terug wilde komen. Ik loog erbij dat we naar een dansfeest zouden gaan wat laat zou worden... tja, ik wist niet hoe ik anders "uit moest leggen" dat ik wilde blijven slapen... Ik heb zo'n hekel aan liegen maar het lukte me niet om voluit eerlijk te zijn..
Mijn moeder zei dat ze thuis was, dat het wel kon. Ze vroeg aan Jerry of hij dat goed vond, zei ze: "Als jij het goed vind vind ik het ook goed maar als jij het niet goed vind vind ik het ook niet goed." Jerry zei dat hij het goed vond, daarmee was het dus geregeld!! Ik had de vraag heel bewust gesteld waar Jerry bij was, zo kon mijn moeder zeker weten dat ik gesteund werd hierin door Jerry.
Jerry was naar huis en maandagavond had ik een "dansjurk" aangetrokken, om het maar vooral echt te laten lijken dat ik met Toon zou gaan dansen. Mijn vader zei; "Waarom heb je die jurk aan, ga je dansen of zo?" "Ja, ik ga dansen met Toon en ik blijf daar slapen. Morgen rond 12 uur kom ik terug", zei ik. "Je zou eens een voorbeeld aan mij kunnen nemen", zei mijn moeder, doelend op haar 40 jarige huwelijk en hoe zij dat gedaan heeft. "Ik neem ook een voorbeeld aan jou, maar wel op mijn manier", zei ik tegen haar. Er volgden nog een paar opmerkingen waar ik me ongemakkelijk bij voelde. Ik voelde me behoorlijk in het nauw, de druk van hun denken was zo groot op mij! Oordelen die ook zo de mijne waren: "Een getrouwde vrouw, moeder van twee kinderen, gaat toch niet met een andere man op stap gaat en daar dan ook nog blijft slapen... te gek voor woorden gewoon, dat kan echt niet!" Ik doe dat dus wel... hun dochter doet dat wel. Ik vertrok, mijn moeder kon nog net een klein "veel plezier" over haar lippen krijgen.
In de auto naar Toon vocht ik met mezelf. Hun denken was helemaal het mijne geworden. Ik zei tegen mezelf; "Wat ben ik in Godsnaam aan het doen? Dit kan toch niet goed gaan? Denk eens na... je speelt met vuur. Waarom doe je dit? Je hebt toch alles wat je wil? Waarom ben ik niet "tevreden" met Jerry alleen? Stop ermee, draai je om."
Juist doordat ik vanaf mijn ouders naar Toon ging, voelde ik me zo geconfronteerd met mijn oude denken.. ik geloofde mijn oude oordelen weer! Ergens diep van binnen wist ik wel dat ik in de war was, was er een klein bewustzijn dat mijn oude oordelen dus nog zoveel kracht hebben in mij! Ik dacht er over om de auto langs de weg te zetten, om tot mezelf te komen.... Juist nu kon ik dat helemaal niet gebruiken, ik zou Toon weer gaan ontmoeten, na zo'n lange tijd, en nu was ik zo in de war! Ik realiseerde me dat ik bij Toon waarschijnlijk het snelst weer terug op mijn eigen poten zou staan dus ik reed door, voluit in vertrouwen dat ik kan zijn met wat er ook maar in mij is bij Toon. De autorit van een kwartier had me nog niet veel helderheid gebracht. Bij Toon had ik zeker een uur nodig om tot mezelf te komen, mijn verhaal te vertellen, mijn oordelen, mijn angsten... toen was ik er dan echt.
Ik ontdekte hierdoor wat een cadeau het is dat zowel Toon als Lode zo dicht bij mijn ouders wonen, zo kom ik "tot op de bodem" mijn oude oordelen tegen en kan ik me er, stukje bij beetje, ook echt van bevrijden.
Thursday, May 10, 2007
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment